Dominique VaNGILBERGEN

Een Belgisch kunstenaar die leeft en werkt in Berlijn. Hij noemt zijn werk wel eens "röntgenbeelden". Gaat naar de essentie van het tekenen, in kleur en materiaal, met inkt, verf en papier. Door veel kleuren weg te laten, creëert hij een ongrijpbare atmosfeer. Zijn techniek vraagt uitzonderlijk veel tijd en geduld, om laag na laag het werk tot zijn recht te laten komen. Dominique Vangilbergen is een extreem estheet, schoonheid is zijn raison d'être. Zijn hele oeuvre lijkt te verwijzen naar een tijd waarin de mens de natuur ontdekte en voor het eerst geconfronteerd werd met de onmetelijke schoonheid ervan.

EXPO : 6 SEPT - 13 OKTOBER > Rivoli Building & Nationale 8 Gallery

The Waterscopies are an entire raft of studies on wood belonging to the second element in the "Four Elements" series, that of Water. Nature's essence, the most mercurial of all the elements, Water combines with Earth, Air and Fire to sustain all of life. In his Waterscopies, Dominique Vangilbergen continues his synaesthetic odyssey, exploring the poetical paradox of this heavily symbolic element, whether harnessed within the four walls of an aquarium, retained by a one-sided dam, or in the alternative untamed, free-flowing, rhythmic and mirroring our own inner psyche. In the artist's hands, the waterscope device has become a symbolic eye onto a world shaped by seemingly irrational forces, a nod to our origins in, and dependency on, this fickle medium, a reminder that we are but droplets in the vast ocean of life.

'THE DEEP WORLD' - EXPO 7-9 juni - Tour & Taxis - Brussel

De mens is onophoudelijk op zoek naar onontgonnen gebied, om te voorzien in zijn onderhoud en zo zichzelf, als soort, in stand te houden. Er is voor deze omnivoor nog maar één bastion dat hij niet heeft ingenomen: de diepzee, het allerlaatste geheim op aarde. Het is pas heel recent dat wetenschappers een glimp van het leven in de diepzee hebben kunnen opvangen. Leven, ja, waar men tot voor kort dacht dat er geen leven mogelijk was door de koude en de afwezigheid van zonlicht. De wonderbaarlijke schepsels die daar ontdekt werden, lijken recht uit een science-fiction film te komen. Sommigen met een mijnlamp op het hoofd, anderen met uitschuifbare ogen. Er zijn er zelfs die van vorm veranderen, al naar gelang de omstandigheden. Helaas blijft deze wereld niet gespaard van de vernietigende impact van de mens, met vervuiling op grote schaal. Het uiterst fragiele eco-systeem op duizenden meters onder de zeespiegel is al verstoord, en staat symbool voor zowel hoop als wanhoop. Is de diepzee 's mens laatste toevluchtsoord? Of zal ook dit weldra onder plastic en gif bedolven worden zodat de mens zijn heil buiten het aardse moet gaan zoeken?